Obraćanje dr Balinta Pastora, predsednika Skupštine grada Subotice povodom Dana grada (2022)
Poštovane dame i gospodo,
Čini se da privilegovanom statusu teži svaki grad, ali se olako previđa jedan detalj: davalac privilegije može da je daruje ali i da je ukine. Iskusila je taj obrat i Subotica - nakon što je godinu dana uživala u svim povlasticama slobodnog kraljevskog grada, desila se za istoriju uobičajena epizoda: novi vladar je uveo reforme koje su između ostalog podrazumevale i ukidanje feudalnih privilegija.
Proteći će 87 godina, da bi sa novim državnim ustrojstvom Subotici bili vraćeni status i privilegije pobrojane na 30 listova Povelje iz 1779. godine. Istine radi, u tih devet decenija bio je ukinut jedan broj povlastica - ne sve, ali su zato ostale sve preuzete obaveze, uključujući i isplatu duga za otkup statusa slobodnog kraljevskog grada.
Poveljom utvrđeno pravo da Subotica kao deo četvrtog staleža učestvuje na zasedanjima Sabora “na kojima se donose zakoni kraljevstva” i pravo da predstavnici grada usvajaju zakone, omogućiće da glas Subotice bude uvažen u Ugarskom saboru počev od 1790/91. godine i prvih zastupnika Ivana Sučića i Ante Parčetića, pa u narednih 128 godina.
Lekcija koju smo naučili bila je jednostavna: samo ono što smo stvorili vlastitim znanjem i radom, nije moglo biti predmet darivanja, niti oduzimanja. Ne privilegije, već zakon, ne povlastice već sistemsko regulisanje prava i obaveza.
Uvažene dame i gospodo,
Nakon vraćanja statusa slobodnog kraljevskog grada bilo je potrebno svega dve godine da bi 11. septembra 1869. u subotičku železničku stanicu ušao voz iz Segedina. I tada kao i danas, svi putevi u Evropu su vodili preko Pešte i Beča, a Subotica je bila, kao što je i danas, na sredini trase Beograd-Budimpešta. Železnička pruga Subotica-Segedin je imala presudan uticaj na razvoj grada, omogućila je izvoz poljoprivrednih proizvoda, razvoj trgovine, preduzetništva i industrije, a priliv kapitala i porast broja stanovnika doveli su do ubrzane izgradnje i za manje od 50 godina promenjeno je lice grada – nastala je Subotica koju i danas volimo i čuvamo.
Nakon četvrt veka zalaganja za rekonstrukciju i revitalizaciju, 1. avgusta ove godine u 18.00 časova prvi teretni voz je krenuo sa železničke stanice u Subotici za Segedin. Ne mislim da je konstatacija, da je to najbitnija investicija za naš grad možda i u poslednjih 100 godina – preterana - jer Subotica kao i svaki grad nadomak granice - budući geografski na rubu - prečesto tu i ostaje, skrajnut u svim, a najpre u budžetskim planovima.
Uvažene dame i gospodo,
Na svečanosti elibertacije 1. septembra 1779. godine pročitana je Povelja koja je uz privilegije podrazumevala i obaveze, te su dva dana nakon konstituisanja Magistrata, 23. septembra 1779. doneti i statuti, u kojima se prvi put u istoriji grada propisuje obaveza uređenja grada, da se „unutrašnji grad (današnje staro jezgro) dobro reguliše i više ulepša...“
Istraživanja subotičkog arhitekte Antuna Rudinskog potvrđuju da je Subotica grad koji se planski gradi u poslednjih 230 godina, ali svedoci beleže da “nikada u graditeljskoj istoriji ovog grada nije u jednom danu ljudima otkriveno toliko lepote” kao pre tačno 110 godina, 15. septembra 1912. kada je u prepodnevnim časovima svečano otvorena Gradska kuća, a popodne na Paliću secesijski kompleks koji su činili Vodotoranj, Velika terasa, Ženski strand, Muzički paviljon i Spomen česma.
Koliki je značaj subotičkog kulturnog nasleđa govori i podatak da su gradske vlasti donele odluku da se na Svetskoj izložbi građevinarstva u Lajpcigu 1913. Subotica predstavi upravo novoizgrađenim objektima na Paliću i Gradskom kućom. U tom trenutku to je bila izložba najmodernijih arhitektonskih postignuća na svetu i od maja do oktobra 1913. videlo ju je oko četiri miliona posetilaca.
Vek kasnije, u cilju zaštite i očuvanja kulturnog nasleđa za budućnost, izrađena je projektno-tehnička dokumentacija za obnovu Vodotornja, koji je po rečima Bele Durancija “građen u najboljoj tradiciji narodnog graditeljstva i mađarskog folklora po uzoru na sekeljske kitnjaste kapije” i Bagoljvara: da u Bagoljvaru očuvamo sećanje na nekadašnju Palićku olimpijadu i Lajoša Vermeša.
30 godina nakon obnavljanja Severne fasade, učinjeni su važni pomaci i započete su prve aktivnosti na projektu obnove Gradske kuće, a sredstvima opredeljenim u budžetu Grada se priprema projektno-tehnička dokumentacija. 15. septembra, tačno 110 godina nakon predaje gradske kuće na upotrebu, počinjemo rekonstrukciju kuće u Braće Radića 7 u kojoj je živeo gradonačelnik dr Karolj Biro, a posao rekonstrukcije će biti završen u toku ove godine. Sredstvima Vlade Mađarske završena je obnova Žute kuće, a sredstvima opredeljenim u budžetu Republike Srbije i centralne fasade Gradske biblioteke. Ovo je godina jubileja: JKP “Vodovod i kanalizacija” obeležava 60 godina postojanja i rada a JKP “Čistoća i zelenilo” 75 godina; Savremena galerija obeležava 60, a Gradski muzej 130 godina od osnivanja. U godini jubileja Gradskom muzeju su poklonjene dve slike Ferenca Ajzenhuta, autora monumentalnog dela Bitka kod Sente.
Ove godine ne obeležavamo samo 110 godina predaje na upotrebu Gradske kuće i emblematičnih palićkih građevina već i 120 godina od izgradnje još jednog simbola Subotice – jedine u svetu sačuvane Sinagoge građene u stilu secesije – prilikom osvećenja 1. oktobra 1902. u hramu su se prvi put oglasile orgulje.
Poštovane dame i gospodo,
Kako kaže dr Igor Dolinka, profesor matematike i najmlađi dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti: “Nema algoritma, još manje „kulinarskog recepta” za uspeh”.
Usudiću se reći da su timski rad, predvidivost i poštovanje procedura, mogući algoritam uspeha: od pre dve godine uvedena praksa, da se sednice Skupštine grada održavaju redovno, svakog prvog četvrtka u mesecu, pokazala se svrsishodnom.
Svakako da infrastrukturni razvoj predstavlja temelj i u tom smislu se istovremeno radi na izgradnji i proširenju vodovodne i kanalizacione mreže, gasifikaciji, asfaltiranju ulica, kako u gradu tako i u svim mesnim zajednicama, ali i na pripremi projektno-tehničke dokumentacije za buduće investicije. Na Paliću je proširena kanalizaciona mreža i izgrađena je crpna stanica kojom se otpadna voda preusmerava u gradsko postrojenje za prečišćavanje i poboljšava kvalitet vode jezerâ Palić i Ludoš, napravljene su biciklističke i pešačke staze na obali. Obezbeđena su sredstva za završetak radova na izgradnji Wellness i Spa centra i akva parka iz budžeta Republike Srbije, budžeta AP Vojvodine i budžeta Grada a nakon dve godine počeo je da se popunjava i građevinski dnevnik investicije Akva park Palić, nastavljeni su radovi na uređenju prostora i starog bazena, čime se stvaraju pretpostavke da Palić tokom cele godine nudi kvalitetne turističke sadržaje. Ne bismo mogli govoriti o kvalitetnim turističkim sadržajima bez prethodnog dovođenja u red vikend naselja, koje je propadalo u trodecenijskoj zapuštenosti, a sredstva je na našu molbu obezbedila Pokrajinska vlada.
Proširenje vodovodne i kanalizacione mreže se radi u mesnim zajednicama Železničko naselje, Zorka i Makova sedmica, u 213 ulica u Subotici će se graditi kanalizaciona mreža, kao i na Paliću, Bajmoku i Čantaviru. Gasovodna mreža će biti proširena za 14,2 km na području sedam mesnih zajednica. Struganim asfaltom su uređeni zemljani putevi u 18 ulica u 10 mesnih zajednica, asfaltirane su ulice u Hajdukovu i Čantaviru, prometne deonice u Subotici i u mesnoj zajednici Zorka, a uz podršku Pokrajinske vlade završena je rehabilitacija Novosadskog puta i osiguran alternativni pristup Paliću.
Uvažene dame i gospodo,
Prethodne dve godine su potvrdile sve nevolje budu i prođu, ali da grad ostaje - promenjen - ali večan.
Da grad opstaje i u vremenima prosperiteta kao i u vremenima nedaća, samo ako postoje ljudi koji rade za opšte dobro i u interesu grada - Pro Urbe - spremni da prenesu svoje znanje, viziju i vrline na generacije koje dolaze.
Da su teškoće prolazne, ali one menjaju život jedne generacije, a stvaralačke slobode pokreću promene koje će se osećati i u decenijama i vekovima pred nama.
I da Subotici niko ne može ni darovati ni oduzeti građane čije su vrline, znanje, talenat, integritet i posvećenost jedan od razloga postojanja i opstanka našeg Grada.
Grad Subotica odaje priznanje ovogodišnjim dobitnicima: posebna mi je čast, i kao jednom od predlagača, da se priznanje počasni građanin Subotice ove godine dodeljuje profesoru emeritusu dr Šandoru Šomođiju, koji uz impresivni poluvekovni naučni rad i višedecenijski javni angažman, na dobrobit zajednice pretače znanje u praksu, i koji je bio jedan od inicijatora brojnih projekata u našem regionu, a između ostalih i projekta obnove pruge Subotica-Segedin.
Grad Subotica nagrađuje priznanjem Pro Urbe: prof. dr Josipa Ivanovića, dekana Učiteljskog fakulteta na mađarskom nastavnom jeziku, kod kojeg sam, ako smem da dodam ovu ličnu crtu, pre tačno 25 godina u Gimnaziji Svetozar Marković, odbranio maturski rad, Maćaša Murenjija, dirigenta i muzičkog pedagoga, i koreografa Miroslava Vojnić Hajduk - Maraču.
Čestitke nagrađenima, a građanima, kojima na ponos i čast Subotica pripada, čestitam Dan našeg grada!